Γονείς κανόνες πιπιλίζουν, λέει η Charlotte Φίλμπι, 34, ο οποίος έχει υιοθετήσει την «θεωρία του χάους», όταν πρόκειται για το πώς η ίδια και ο σύζυγός της Barney αυξήσει τα τρία παιδιά τους Rosabel, επτά, Jesse, τέσσερις, και Ζάντερ, δύο

Κανόνες Γονείς δεν ισχύουν για μένα και εδώ είναι ο λόγος που δεν πιστεύουν πλέον σε αυτούς: Ποτέ δεν είχα σκεφτεί τον εαυτό μου ως κάποιον που θα μπορούσε να μειωθεί μέχρι δακρύων με ένα κάθισμα αυτοκινήτου. Αλλά, όπως έχω αγωνίστηκαν με την πόρπη, τελικά έσπασε. «Απλά πηγαίνετε στην αιματηρή τρύπα!» Θα λυγμούς, όπως οι γείτονές της μητέρας μου ευγενικά πως δεν το αντιλαμβάνονται. Από τότε που μετακόμισε στο σπίτι της μαμάς μου πριν από έξι μήνες, ενώ έχουμε την κατασκευή εργασία, το σχολείο τρέξιμο έχει γίνει δύο φορές την ημέρα τρόμου εμφάνιση. Έχοντας ήδη ξύπνιοι για τέσσερις ώρες, στις 9 το πρωί είμαι σε φόρμα για ύπνο - ή το άσυλο.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Κατά την πρώτη μου babyarrived το 2018, ήμουν 27 και συντάκτης σε εφημερίδες - Είχα συνηθίσει να εργάζονται λύσεις στα προβλήματα. Η ζωή μου ήταν δομημένο, ώστε να μπορώ να οριοθετηθούν μεταξύ εργασίας και σπιτιού. Αν οι γονείς υπάρχουν κανόνες που να τηρήσουν, ήταν πιο εύκολο για μένα να τους ακολουθήσουν. Όταν μειώθηκαν απροσδόκητα έγκυος, έκανα λίστες -από τα σχέδια γεννήσει ρουτίνες ύπνου - ως ένας τρόπος για την αντιμετώπιση του τεράστιου άγχους.

Επτά χρόνια αργότερα, κοιτάζω πίσω σε εκείνη την πρώτη φορά γονέα με ένα συνδυασμό κρίμα, φθόνο και bemusement. Ο μεγαλύτερος μου ήταν το είδος του μωρού που κοιμήθηκε όλη τη νύχτα και σε αναβολή στο τραπέζι μπαρ στο μεσημεριανό γεύμα της Κυριακής (αδέλφια της δεν ήταν). Σήμερα, με την καριέρα ανεξάρτητο γράψιμο και μόνο με μερική απασχόληση τη φροντίδα των παιδιών, τα logistics της διατήρησης τριών θορυβώδης παιδιά ασφαλή, ενώ κάθε μία προσπάθεια να αναβαθμίσουν ένα διαφορετικό κομμάτι των επίπλων μπορεί να είναι συντριπτική.

Ο σύζυγός μου και εγώ περιγράφουν την ανατροφή των παιδιών μας, όπως η «θεωρία του χάους»: κανόνες χάος, ενώ προσπαθούμε να περιηγηθείτε το δρόμο μας μέσα από την αμείλικτη απόκλιση των σφαλμάτων, αργίες και ατελείωτες εμπόδια. Από πρόθυμος το μωρό να υπνάκο για να θυμάστε τα μαθήματα κολύμβησης του μεσαίου παιδιού, και όλα αυτά χωρίς την ίδρυση της ζουν σε ένα σπίτι για να καλέσετε το δικό μας. Κατά καιρούς, μας ώθησε στην άκρη. Αλλά, ακριβώς όπως είστε αριστερά αναρωτιέστε ποιος στο διάολο που έχουν γίνει, μπορείτε να παρακολουθήσετε γόνου σας προσπαθεί να λογομαχία τη γάτα στο καροτσάκι κούκλας, ή να δείτε μεγαλύτερο παιδί σας αγκαλιά το μικρό παιδί, όταν χτυπά το κεφάλι του. Σε αυτές τις στιγμές, οι προκλήσεις λιώσει σε καθαρή χαρά.

Σαστισμένος φίλοι μου ρωτούν συχνά το σύζυγό μου και μου πώς να το κάνουμε. Η απάντηση είναι: από την έδρα της παντελόνι μας. Και οι δύο τραβήξει το βάρος μας και να κάνουν συνεχείς θυσίες. Χάος λειτουργεί πάνω από αυστηρούς κανόνες ανατροφή των παιδιών για τώρα. Αυτό σημαίνει λιγότερο ύπνο, είστε σίγουροι - και να κολλήσει σε CBeebies να αρπάξει τις πολύτιμες στιγμές με λοστό στο έργο. Δεν είναι ιδανική, αλλά είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε. Και εδώ είναι ό, τι άλλο έχω μάθει - δεν θα διαρκέσει για πάντα. Κάνοντας το δρόμο μας σημαίνει ότι και οι δύο έχετε να έχουμε σταδιοδρομία και μια μεγάλη, χαοτική, αλλά εξαιρετικά σφιχτή οικογένεια. Δεν είναι όλα που έχει, αλλά ποιος θέλει «όλα» ούτως ή άλλως;